یه روز عشقت رو دزدیدم وبرای اینکه جای امنی داشته باشه اون رو تو قلبم پنهان کردم غافل از اینکه روزی برای پس گرفتنش قلبم رو خواهی شکست

داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند ، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند

آرزو کردم که یک شب در سراب زندگی چون شراب کهنه ای نوشت کنم اما نشد 

 نازنینم، نازنینم یاد تو هرگز نرفت از خاطرم آمدم تا این سخن آویزه گوشت کنم اما نشد

شعله شد تا به دل خاکستر احساس تو لحظه ای رفتم که خاموشت کنم اما نشد

بعد از آن نامهربانیهای بی حد وحصر سعی کردم تا فراموشت کنم اما نشد

هر گاه دسته گلی برایت می فرستم با هزار ترفند گلی مصنوعی در آن می گذارم و رویش می نویسم تا خشک شدن آخرین گل دوستت دارم

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی

دوستی آن است که بلبل بارخ گل می کند صدجفاازخار می بیند تحمل می کند.